Η ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ
ΓΙΩΡΓΟΥ ΛΙΒΕΡΗ
Η απόφαση ήταν δύσκολη. Η ευθύνη μεγάλη. Το έργο τεράστιο με ατελείωτο εύρος, καθώς δεν υπήρχε πρότυπο ή προηγούμενη προσπάθεια πάνω στην οποία θα στηριζόταν προσαρμογή. Επομένως πρωτοποριακά αλλά με ισχυρές αποφάσεις (και γνώσεις φυσικά) έπρεπε να καθορίζονται τα περιθώρια και οι ορίζοντες κίνησης. Όμως, από την άλλη μεριά, ενέπνεε η ανάγκη, αλλά και η μακρά και ενδελεχής ενασχόληση με τα Ολυμπιακά Θέματα, ατελείωτων δεκαετιών που επέτρεπε να καθορίσω την στρατηγική δράσης. Αυτή προήρχετο από την αγωνιστική συμμετοχή σε ΟΑ, η παρουσία μου με ποικιλία καθηκόντων σε 11 Ολυμπιακές Διοργανώσεις (από το 1960 μέχρι και το 2004), η συμμετοχή στην Διεθνή Ολυμπιακή Ακαδημία, από τα εγκαίνιά της το 1961, οι ευθύνες στην Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή από τη θέση του αρμόδιου Επικοινωνίας από το 1969, συν η τεράστια προσωπική βιβλιοθήκη με ελληνικά και ξένα βιβλία Ολυμπιακών διατριβών. Μια επιμελημένη συγκέντρωση με πολύ αγάπη και σε ευρωπαϊκό τρόπο. Η ιστορία αρχίζει πολύ παλαιά, από τις 20 Απριλίου 1946, όταν σε ηλικία 14 ετών διάβασα στις εφημερίδες για τον θρίαμβο του κάτισχνου Στέλιου Κυριακίδη στον Μαραθώνιο της Βοστώνης με χρόνο 2 ώρες 29.27.0 που τότε αποτελούσε Παγκόσμιο Ρεκόρ. Αυτό με συγκλόνισε και με σημάδεψε με αποτέλεσμα όχι μόνο να μείνω πιστός μα και εντός των τειχών. Αλλά το να αποφασίσεις να συνθέσεις ένα ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ (των 10.000 λέξεων με πλήρη ερμηνεία τους) την στιγμή που δεν υπήρχε κάτι παρόμοιο διεθνώς, αποτελούσε τεράστια ευθύνη επιλογών, τεκμηρίωσης, έκτασης και παρουσίασης, όπως και των διεθνών Ολυμπιακών προβλημάτων που κατά καιρούς εμφανίζονται. Επίσης, έχουν υπάρξει (και πάντα θα υπάρχουν) ισχυροί Έλληνες Πρωταθλητές, οι οποίοι από ατυχία ή εξαιτίας συγκυριών δεν μπόρεσαν να λάβουν μέρος σε ΟΑ, όπως ο Γιώργος Ανδριανόπουλος στους ΟΑ 1920 ή η Φανή Αργυρίου μετά τον Β’ ΠΠ. Προσωπικότητες που θα ήταν άδικο να αγνοηθούν παντελώς. Πρακτικά στο «ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ ΛΕΞΙΚΟ» κάθε λήμμα, κάθε λέξη, όνομα ή γεγονός απαιτούσε τη δική του ιδιαίτερη επεξεργασία και διασταύρωση των στοιχείων που το συνέθεταν, κάτι ιδιαίτερα χρονοβόρο, αλλά απαραίτητο για την δημιουργική γνώση και την σύνδεσή της με τις έννοιες. Ταυτόχρονα, επειδή η καταγραφή όλων αυτών προχωρούσε (φυσικά) με βραδύτητα και τα χρόνια κυλούσαν, πολλά στοιχεία άλλαζαν, όπως οι εξελίξεις και αποφάσεις στο Ντόπινγκ και άλλα. Έτσι μια αναφορά σε
νικητή των ΟΑ 2008 ή 2012, σε λίγα χρόνια, το 2016 ή 2017 άλλαζε ή απαιτούσε συμπλήρωμα καθώς ήταν ένα γεγονός πολύ δύσκολο να αγνοηθεί. Ακόμη στην σύνταξη, την αξιολόγηση και το τελικό «κτένισμα» (κατά την δημοσιογραφική ορολογία) έπρεπε να υπάρχει διασάφηση στα θέματα ονομασιών, τα οποία με την πάροδο άλλαξαν ή μεταβλήθηκαν κατά ένα τρόπο. Η Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή από ΕΟΑ έγινε ΕΟΕ, η Ελληνική Κολυμβητική Ομοσπονδία από ΕΚΟΦ έγινε ΕΚΟ, η Παγκόσμια Ομοσπονδία Σκοποβολής από UIT έγινε ISSF και άλλες περιπτώσεις.
Επίσης προτεραιότητα έπρεπε να επιδείξω στην μεταβολή επιλογής χρήσης της διεθνούς γλώσσας εντός του Ολυμπιακού Κινήματος. Η γαλλική σταδιακά, τα τελευταία 50 χρόνια, χάνει την ισχύ της παραχωρούσα θέση στην αγγλική, από την ονομασία της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής, από CIO σε IOC μέχρι της Εθνικές ΟΕ που έχουν μεταθέσεις γραμμάτων, όμως διατηρεί την αίγλη της. Εδώ για τις Εθνικές ΟΕ προτίμησα το CON (COMITÉ OLYMPIQUE NATIONAL) ως φόρο τιμής στην ιστορία της ΔΟΕ και την γαλλική αφετηρία της. Οι λύσεις που έδωσα σε πολλά μικρά (ή δευτερεύοντα) θέματα πιθανόν να μην βρίσκουν σύμφωνους όλους, όμως έπρεπε να υπάρξουν για να προχωρήσω. Το βέβαιο είναι ότι έγιναν «κατά κρίση αγαθού ανδρός». Ακόμη έγιναν (απαραίτητα) για να διευκρινίζονται και καθορίζονται καταστάσεις ώστε σε κάθε λήμμα ή γεγονός να υπάρχει ένα αγωγός κατανόησης. Δεν επιθυμώ με τις λύσεις που έδωσα να σαγηνεύσω ή κάτι άλλο, παρά μόνο να προσφέρω πλήρη αντίληψη, ώστε να δημιουργηθεί ένα πραγματικό βιβλίο Ολυμπιακής έκφρασης. Είναι αυτονόητο ότι η εθνική μας ταυτότητα έχει κυρίαρχη θέση στις επιλογές, ενώ ο τρόπος σκέψης δεν θα μπορούσε να είναι άλλος από τον ευρωπαϊκό. Αυτό όσον αφορά τους Αθλητές, τα Σπορ, τις επιλογές, την αντιμετώπιση και όλα τα απολύτως καθοριστικά για τα Ολυμπιακά συμβάντα. Το Ολυμπιακό Κίνημα έχει μεν παγκόσμια τους δικούς του συμβολισμούς, αλλά σε κάθε ήπειρο, ίσως και σε κάθε χώρα, συνυφαίνεται με τις παραδόσεις και καλλιεργείται με τον ιδεαλισμό, όπως αυτός έχει διαμορφωθεί με την πάροδο των ετών και τα τοπικά ή περιφερειακά στερεότυπα. Το έργο δεν θα είχε ολοκληρωμένη μορφή ώστε να φθάσει στο επιθυμητό σημείο, χωρίς την πλήρη συμπαράσταση των δυο υιών μου, όλο αυτό το μεγάλο διάστημα της συγκέντρωσης στοιχείων, επιλογής και καταγραφής, μέχρι τον τελικό προσδιορισμό. Αμφότεροι έχουν μεγάλη αθλητική εμπειρία (ως πρωταθλητές Σκοποβολής), αλλά και συναφείς γνώσεις και αγάπη για τα Σπορ.
Γνωρίζουν βαθιά το αντικείμενο, ενώ με την τεράστια τεχνολογική εμβάθυνση στον σύγχρονο τρόπο, μπορούν να διασταυρώνουν και να επιβεβαιώσουν την ακρίβεια των συσσωρευμένων πληροφοριών. Επιπλέον είναι πολύγλωσσοι και σε σχετικές επαγγελματικές απασχολήσεις. Ο μεν Διονύσης Λιβέρης Δημοσιογράφος μέλος της ΕΣΗΕΑ, ΠΣΑΤ, ΕΣΣΑΜ και IASJ είναι γνώστης της αντικειμενικότητας και της μεγάλης σημασίας και αξίας στην ακριβή παρουσίαση των στοιχείων. Ο δε Αλέξης Λιβέρης, ως Καθηγητής Φυσικής Αγωγής του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, ξέρει καλά και εκ βαθέων το αγωνιστικό γίγνεσθαι όλων των Σπορ.
Το ανδρικό τρίο δεν θα άγγιζε την τελειότητα εάν δεν υπήρχε και η επί 20 χρόνια υπεύθυνη Γραμματείας της ΕΣΟΑ κ. Ελένη Ξαγοράρη, που με την πείρα της (και από την έκδοση: «Το WHO IS WHO ΤΩΝ 1.573 ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΤΟΥΣ ΟΑ») γνώριζε και βοηθούσε με θέσεις και καθοριστικές τοποθετήσεις στην καταγραφή όλων αυτών και μάλιστα κατά τον ταχύτερο δυνατό τρόπο για την αποτελεσματική συρρίκνωση του χρόνου.
Για την συγγραφική τριάδα,
ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΙΒΕΡΗΣ Ιδρυτικό Μέλος των Ελλήνων Olympians Της ΕΣΟΑ
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΙΒΕΡΗΣ Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1932. Τελείωσε το Ζ΄ Γυμνάσιο Παγκρατίου, σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και ξένες γλώσσες, αγγλικά στην ΧΑΝ Αθηνών και γερμανικά στο Ινστιτούτο «Γκαίτε».
Δημοσιογράφος από το 1948, στην «Αθλητική Ηχώ». Μέλος του ΠΣΑΤ από το 1954 και της Ένωσης Συντακτών από το 1959. Α’ νικητής Σκοποβολής του Πανεπιστημιακού Πρωταθλήματος (1957). Πρωταθλητής και ρέκορντμαν Ελλάδος (1958 – 1968).
Μετείχε των Ολυμπιακών Αγώνων ως αθλητής το 1960, ως Αρχηγός Σκοπευτικής Ομάδας το 1984, ενώ είχε ακόμη άλλες 9 παρουσίες στους Ολυμπιακούς Αγώνες ως Δημοσιογράφος (1972, 1976, 1980) ως Σύνδεσμος Τύπου ΕΟΕ – ΔΟΕ ( 1988, 1992, 1994, 1996, 2000) ενώ το 2004 ήταν υπεύθυνος του Reunion Center των Ολυμπιακών Αγώνων.
Οδηγός αγώνων Ράλλυ ( 1965 – 1975) με συμμετοχή στο Ράλλυ Ακρόπολις, επίσης αγώνων Regularity με «Retro – Classics» Αυτοκίνητα (2006 – 2011). Στην «Αθλητική Ηχώ» (από την ηλικία των 16 ετών), ακολούθως στην «Απογευματινή» (1963), την «Δημοκρατική Αλλαγή» (1964) και επί μια 20ετία στην «Βραδυνή» (1969 – 1989).
Επίσης διετέλεσε επί σειρά ετών υπεύθυνος Τύπου και PR των επιχειρήσεων Σαρακάκη, της «Χιουντάι», της Ολυμπιακής Επιτροπής (1969 – 2002) και του Ράλλυ Ακρόπολις. Εργάσθηκε στα περιοδικά «ΙΧ Αυτοκίνητο», «Car and Driver», «Auto Motor und Sport» κτλ. Έχει εκδώσει τα βιβλία : το «Ημερολόγιο του Αυτοκινήτου», την «Ιστορία των Αγώνων Αυτοκινήτου στην Ελλάδα», την « Ιστορία της ΕΟΕ», “Το Who is Who” των 1.573 Ελλήνων Olympians” ενώ ήταν βασικός συντάκτης στις εκδόσεις των βιβλίων του Ιδρύματος Ολυμπιακής και Αθλητικής Παιδείας.
Είναι υπεύθυνος του site των Ελλήνων Olympians, όπου εκτός των δοκιμη.indd 719 28/05/2021 15:27720 άλλων έχει επιμεληθεί των αναρτηθέντων Ολυμπιακών Αναμνήσεων. Διετέλεσε για δυο δεκαετίες Γεν. Γραμματέας της ΣΚΟΕ, Ιδρυτής το 1967 ΕΟΑΒ και Γεν. Γραμματέας της μέχρι το 1982 και Πρόεδρος της Επιτροπής Τοξοβολίας, Μέλος του ΔΣ της ΠΑΕ Παναθηναϊκός, ενώ διετέλεσε 1993 – 2019 Γεν. Γραμματέας της Ένωσης Συμμετασχόντων στους Ολυμπιακούς Αγώνες (ΕΣΟΑ), της οποίας είναι Ιδρυτικό Μέλος (1987). Πρόεδρος της Λέσχης Αυτοκινήτου ORCA (2012 – 17) και Γενικός Γραμματέας του Συλλόγου Παλαιμάχων Πρωταθλητών του Παναθηναϊκού (2012-), ενώ υπήρξε Ιδρυτής και πρώτος Πρόεδρος της Ένωσης Συντακτών Μηχανοκίνητου Αθλητισμού, Μέλος της ΕΛΠΑ (από το 1980) και Πρόεδρος της Επιτροπής Κάρτινγκ.
Μέλος ΔΣ της Ομοσπονδίας Βετεράνων Στίβου, Μέλος ΔΣ και Γεν.Γραμματέας της Ομοσπονδίας Βετεράνων Στίβου. Έχει δύο γιούς, που υπήρξαν πρωταθλητές Σκοποβολής, τον Δημοσιογράφο Διονύση (γεν. το 1962), τον καθηγητή ΦΑ Αλέξιο (γεν. το 1973) και έναν εγγονό τον Γεώργιο (2013). Έχει πραγματοποιήσει περισσότερα από 300 ταξίδια σε 52 χώρες των 5 Ηπείρων.
Για επιπλέον πληροφορίες σχετικά μπορείτε να επικοινωνήσετε
τηλεφωνικά στο 6944268184.
Ετικέτες: 
