Το καλοκαίρι του 1990 ο ΠΑΟ προχωρά στην απόκτηση του Φραγκίσκου Αλβέρτη που έμελλε να γίνει η ζωντανή ιστορία του τμήματος. Παράλληλα οι «πράσινοι» συμφωνούν με τους Μπράιαν Πλακουράκη, Ντίνο Καλαμπάκο και αλλάζουν τον Έντγκαρ Τζόουνς με τον Αντόνιο Ντέηβιτς, που έκανε μεγάλη καριέρα τα επόμενα χρόνια στις ΗΠΑ
Ο Χρήστος Ιορδανίδης ήταν ο προπονητής. Οι «πράσινοι» κάνουν κακή σεζόν και καταλήγουν 7οι, όπου παίρνουν το εισιτήριο για το κύπελλο Κόρατς. Στο κύπελλο ήρθε άλλη μια απογοήτευση, με τον αποκλεισμό από τον ΠΑΟΚ στα ημιτελικά, μέσα στη Λεωφόρο σε ένα παιχνίδι-θρίλερ (77-76).
Η χρονιά 1991-92 ξεκίνησε με πολλά όνειρα αλλά κατέληξε στην απόλυτη καταστροφή. Η διοίκηση Γιαννακόπουλου αγοράζει τα μεγαλύτερα ταλέντα στην Ελλάδα (τους Χρήστο Μυριούνη και Νίκο Οικονόμου από Κρόνο και Ιωνικό Νικαίας), ενώ συμφωνεί και με τον δις πρωταθλητή Ευρώπης (με την Γιουγκοπλάστικα), Ζέλικο Παβλίσεβιτς, προκειμένου ο Κροάτης να προπονήσει την ομάδα. Η σεζόν είναι περίεργη, Άρης, ΠΑΟΚ, Ολυμπιακός, Πανιώνιος, ΑΕΚ παρουσιάζονται ενισχυμένοι, ενώ έρχονται προβλήματα με απεργίες παικτών που αναγκάζουν τις ομάδες να κατεβαίνουν με εφήβους στα παιχνίδια. Ο ΠΑΟ κάνει άθλια σεζόν, χάνει 13 ματς από τα 22, αδυνατεί να πάρει ένα εισιτήριο για το κύπελλο Κόρατς και μετά από 25 χρόνια μένει εκτός Ευρώπης.
Οι ιδιοκτήτες πείσμωσαν κι από το καλοκαίρι του 1992 ξεκινά η προσπάθεια οικοδόμησης της αυτοκρατορίας. Εκείνο το καλοκαίρι ο Παύλος Γιαννακόπουλος έρχεται σε συμφωνία με το Νίκο Γκάλη, κίνηση που προκάλεσε αίσθηση πανευρωπαϊκά, ρίχνει πολλά λεφτά για να φέρει στη Γλυφάδα (νέα έδρα της ομάδας) τους Τιτ Σοκ, Στόγιαν Βράνκοβιτς, Αριαν Κόμαζετς και σε συνδυασμό με τους «παλιούς» (Αλβέρτη, Οικονόμου, Παπαπέτρου, Γκέκο, Μυριούνη) ο ΠΑΟ δείχνει έτοιμος να πρωταγωνιστήσει. Σ’ ένα από τα πιο ανταγωνιστικά πρωταθλήματα όλων των εποχών (με σούπερ Άρη, ΠΑΟΚ, Ολυμπιακό, υπολογίσιμους Πανιώνιο, ΑΕΚ, Περιστέρι, Ηρακλή) ο Παναθηναϊκός φτάνει μια ανάσα απ’ την πρώτη θέση, αλλά την χάνει από τον ΠΑΟΚ. Στα πλέι-οφ αποκλείει ΑΕΚ και Πανιώνιο, βρίσκει μπροστά του τον Ολυμπιακό, που στο μεταξύ είχε «σπάσει» την έδρα του ΠΑΟΚ. Οι «πράσινοι» έχασαν τον τίτλο στα χαρτιά, αφού δεν κατέβηκαν να παίξουν στο ΣΕΦ το 4ο ματς (2-1 ήταν το σκορ υπέρ του Ολυμπιακού, που εκμεταλλεύτηκε άριστα τον τραυματισμό του Στόγιαν Βράνκοβιτς). Τουλάχιστον πανηγύρισαν την κατάκτηση του κυπέλλου. Το «τριφύλλι», απέκλεισε κατά σειρά τους : Δάφνη 103-70, ΠΑΟΚ 68-57, Παγκράτι 63-61. Στον τελικό που διεξήχθη στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας νίκησε τον Αρη με 96-89 (Αλβέρτης 6, Σοκ 5, Γκάλης 36, Οικονόμου 6, Γκέκος, Παπαπέτρου 2, Βράνκοβιτς 7, Κόμαζετς 30, Γεωργικόπουλος 2, Μυριούνης 2).
Η περίοδος 1993-94 είχε και πάλι…μπόλικη κίνηση στο μεταγραφικό παζάρι (Κούουσμα, Παταβούκας, Χρυσανθόπουλος, Παπαγιάννης, Βολκόφ), ενώ το μεγάλο «μπαμ»- που δεν ολοκληρώθηκε- ήταν η μεταγραφή του τεράστιου Ντράζεν Πέτροβιτς από τους Πόρτλαντ Τρέηλ Μπλέηζερς, με τον θάνατο να προλαβαίνει τον μεγάλο Κροάτη σούπερ σταρ. Η ομάδα δεν ξεκίνησε καλά στο πρωτάθλημα, ο Ζέλικο Παβλίσεβιτς παραιτήθηκε και στη θέση του ήρθε ο Κώστας Πολίτης, με τον «ευρωκόουτς» να έχει το πρόβλημα ότι έπρεπε να κουμαντάρει δύο (!) ομάδες, εκείνη που έπαιζε στην Ελλάδα με παρόντες Σοκ-Κούουσμα κι εκείνη που έπαιζε στο Πρωταθλητριών, όπου οι Ρώσοι δεν είχαν δικαίωμα συμμετοχής. Ο ΠΑΟ τερμάτισε τρίτος, πίσω από Ολυμπιακό και ΠΑΟΚ, ηττήθηκε (απολογισμός 3-2 νίκες) απ’ τους Θεσσαλονικείς στα πλέι-οφ και κέρδισε το εισιτήριο για το επόμενο κύπελλο Πρωταθλητριών, επικρατώντας 3-1 του Πανιωνίου για τις θέσεις 3-4. Πολύ σημαντικό, επίσης, το γεγονός ότι ο σύλλογος (που για μια δεκαετία «δεν υπήρχε» στα ευρωπαϊκά κύπελλα), βρέθηκε στο Final-4 του Τελ Αβίβ, παίρνοντας την 3η θέση (ήττα με 72-77 από τον Ολυμπιακό, νίκη με 100-83 επί της Μπαρτσελόνα).
Την περίοδο 1994-1995 ο Παναθηναϊκός (με Κώστα Πολίτη και μετέπειτα Ευθύμη Κιουμουρτζόγλου στο πάγκο) έφτασε ξανά σε τελικό πρωταθλήματος, ξανά στο φάιναλ-4 του Πρωταθλητριών, ξανά μακριά από το Κύπελλο και…ξανά χωρίς τίτλο. Το καλοκαίρι η διοίκηση (ως συνήθως) είχε σαρώσει στις μεταγραφές, συμφωνώντας με τους Παναγιώτη Γιαννάκη, Μίροσλαβ Πετσάρσκι και Ζάρκο Πάσπαλι. Στο πρωτάθλημα η κακή μέρα φάνηκε από το πρωί, με τον ιστορικό τσακωμό του Κώστα Πολίτη με το Νίκο Γκάλη στο κλειστό των Αμπελοκήπων, όπου ο θρύλος του ελληνικού μπάσκετ, χωλωμένος επειδή δεν έπαιζε, τα μάζεψε κι έφυγε από το γήπεδο, βάζοντας έτσι άδοξους τίτλους τέλους σε μια μυθική καριέρα. Λίγες μέρες μετά ο Κώστας Πολίτης υπέβαλλε παραίτηση, θεωρώντας ότι η διοίκηση τον είχε αφήσει ακάλυπτο στην κόντρα με τον μεγάλο σταρ, έτσι τα ηνία του ΠΑΟ πέρασαν στον Ευθύμη Κιουμουρτζόγλου. Ο ΠΑΟ έφτασε στο τελικό των πλέι-οφ, ηττήθηκε στο 5ο ματς από τον Ολυμπιακό με 45-44 (με τον Νίκο Οικονόμου ν’ αστοχεί στο τέλος από τη γραμμή του τρίποντου), στο κύπελλο αποκλείστηκε από το Περιστέρι, ενώ στην Ευρώπη, πήγε ως το φάιναλ-4 της Σαραγόσα και τερμάτισε 3ος, χάνοντας από Ολυμπιακό (58-52) και νικώντας τη Λιμόζ (91-77).
Λίγους μήνες μετά, στην πρωτεύουσα της Γαλλίας, γράφτηκε η πιο ιστορική σελίδα του ελληνικού μπάσκετ σε συλλογικό επίπεδο. Ο Παναθηναϊκός θριάμβευσε με 67-66 της Μπαρτσελόνα στον τελικό και έγινε η πρώτη ελληνική ομάδα που σήκωσε το βαρύτιμο τρόπαιο. Η τάπα του Στόικο Βράνκοβιτς στο Μοντέρο, μόλις 4 δευτερόλεπτα πριν το τέλος, σφράγισε το έπος. Προηγουμένως, οι Αλβέρτης (17π.) και Ουίλκινς (16π.) με προσωπικές ενέργειες είχαν χτίσει το οικοδόμημα της επιτυχίας. Για να φτάσει ως τον τελικό, το συγκρότημα του Μπόζινταρ Μάλκοβιτς απέκλεισε με 81-71 τη ΤΣΣΚΑ Μόσχας σε μια βραδιά που ο Ντομινίκ Ουίλικινς σκόραρε 35 πόντους. Ο κορυφαίος Αμερικανός που πάτησε το πόδι του στην Ευρώπη δημιούργησε φρενίτιδα ενθουσιασμού στον κόσμο που…βούλιαξε το αεροδρόμιο και την πρώτη προπόνηση της ομάδας (20.000 οπαδοί παρόντες) για να τον δει live! Κόστισε το ποσό-ρεκόρ των 11.000.000 δολαρίων και σε συνδυασμό με τις μεταγραφές που έκανε η διοίκηση εκείνη τη χρονιά (Σταυρακόπουλος, Βουρτζούμης, Κόρφας) αλλά και την πρόσληψη του Μπόζινταρ Μάλκοβιτς (των δύο κυπέλλων πρωταθλητριών) έδινε στον Παναθηναϊκό την εικόνα του πανίσχυρου. Η ομάδα πήρε το Πρωταθλητριών και το κύπελλο Ελλάδας (85-74 τον Ηρακλή στον τελικό), αλλά στον 5ο τελικό των πλέι-οφ καταποντίστηκε από τον Ολυμπιακό (38-73), πληρώνοντας τις κάκιστες σχέσεις του προπονητή με τον Ντομινίκ, ο οποίος είχε φροντίσει ν’ αφήσει στα κρύα του λουτρού την ομάδα, φεύγοντας απροειδοποίητα για την Αμερική.
Με αφορμή τη συντριβή απ’ τον Ολυμπιακό, ο Μπόζινταρ Μάλκοβιτς βρήκε την ευκαιρία να διαλύσει τον πρωταθλητή Ευρώπης, φέρνοντας στην ομάδα ένα σωρό κοινοτικούς παίκτες αμφιβόλου αξίας , στη πρώτη σεζόν που -ελέω νόμου Μποσμάν-είχαν ανοίξει τα σύνορα. Σκονοκίνι, Φεράν, Κοχ, Αμίτσι, Νικόλα, Ντίνκινς, Σάλεϊ, Έϊβεντ, Νουόζου βρέθηκαν στο Μαρούσι, αλλά η χημεία της ομάδας και το ψυχικό δέσιμο με τον κόσμο ήταν ανύπαρκτα με συνέπεια η σεζόν να κυλήσει απογοητευτικά. Εύκολος αποκλεισμός από την τετράδα του πρωταθλήματος από τον ΠΑΟΚ με ήττα μέσα στο ΟΑΚΑ (77-66), αποκλεισμός απ’ τον Ολυμπιακό από το Final-4 της Ρώμης, αποκλεισμός και από τον Απόλλωνα Πάτρας (!) στον ημιτελικό κυπέλλου, πάλι στο κλειστό των Ολυμπιακών εγκαταστάσεων, ένα αποτέλεσμα που αποτέλεσε την αρχή του τέλους του Μπόζινταρ Μάλκοβιτς από την τεχνική ηγεσία.
Το 1998, μετά από 14 χρόνια αναμονής το όνειρο του πρωταθλήματος έγινε πραγματικότητα. Με προπονητή τον Λευτέρη Σούμποτιτς μεγάλα αστέρια της ομάδας τους Μπάϊρον Σκοτ και Ντίνο Ράτζα και σε καλή κατάσταση τους Αλβέρτη, Χριστοδούλου, Παταβούκα, Οικονόμου και Καλαϊτζή, ο Παναθηναϊκός κατακτά το 20ο Πρωτάθλημα της ιστορίας του και γίνεται και πάλι ο κυρίαρχος του ελληνικού μπάσκετ.
Στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος το «τριφύλλι» τερμάτισε στην πρώτη θέση με απολογισμό 21 νίκες – 5 ήττες και σύνολο πόντων 2004 – 1658. Στα πλέϊ όφ αποκλείοντας κατά σειρά το Ηράκλειο (85-56, 63-73, 74-52) και την ΑΕΚ (67-57, 56-65, 51-47) έφτασε στον τελικό όπου και επικράτησε επί του ΠΑΟΚ (63-55, 58-73, 55-48, 57-64, 68-58). Την ομάδα αποτέλεσαν οι : Χριστοδούλου, Παταβούκας, Βουρτζούμης, Αλβέρτης, Οικονόμου, Καλαϊτζής, Κόχ, Μαρτίνεθ, Μπράντς, Σκότ, Χούπμαν, Ράτζα, Φώτσης. Στην Ευρώπη, η ομάδα έφτασε μέχρι τα ημιτελικά του Κόρατς όπου αποκλείστηκε από την Ολύμπια Μιλάνο αν κι είχε νικήσει το πρώτο ματς με 19 πόντους διαφορά, ενώ στο κύπελλο δεν κατάφερε να βρεθεί στο τελικό.
Ο τίτλος του 1999 κατακτήθηκε στην έδρα του Ολυμπιακού ύστερα από την επικράτηση στον 5ο αγώνα της σειράς των τελικών με 62-53. Στην κανονική περίοδο του πρωταθλήματος με απολογισμό 21 νίκες – 5 ήττες και σύνολο πόντων 1973-1751 ο Παναθηναϊκός ισοβάθμησε στην πρώτη θέση με τον Ολυμπιακό αλλά λόγω χειρότερης διαφοράς πόντων στους μεταξύ τους αγώνες κατετάγη δεύτερος.
Στα πλέι όφ ο Παναθηναϊκός αντιμετώπισε : Περιστέρι (78-68, 76-62), ΠΑΟΚ (74-64, 89-75) και Ολυμπιακό (τελικοί : 68-71, 72-56, 47-64, 66-56, 62-53). Την ομάδα αποτελούσαν οι : Παταβούκας, Αλβέρτης, Μπουντούρης, Οικονόμου, Καλαϊτζής, Μάγλος, Τζεντίλε, Κόχ, Χούπμαν, Ράτζα, Φώτσης, Μποντιρόγκα, Μπέρκ, Γλυνιαδάκης. Εκείνος ο τίτλος έβαλε τα θεμέλια της αυτοκρατορίας που θα χτιζόταν τα επόμενα χρόνια, μιας και κατακτήθηκε μέσα από πολύ αντίξοες συνθήκες, με τον Σούμποτις απολυμένο απ’ το τρίτο κιόλας παιχνίδι των τελικών και τον κόσμο…τρελαμένο από τις αποτυχίες της ομάδας σε Ευρώπη (αποκλεισμός με δύο ήττες από τη Φορτιτούτο Μπολόνια στα νοκ-άουτ ματς, πριν το final-4) και κύπελλο Ελλάδας.
Η επόμενη χρονιά σηματοδοτεί την έλευση του Ζέλικο Ομπράντοβιτς στην Αθήνα, το τρίτο σερί πρωτάθλημα του συλλόγου και-κυρίως- το δεύτερο ευρωπαϊκό στη Θεσσαλονίκη. Η κατάκτηση του Πρωταθλητριών έφερε την πλήρη αναγνώριση της ομάδας ως κορυφαίας την δεκαετία του ΄90 στην Ευρώπη. Στα παιχνίδια που έγιναν στο γήπεδο της Πυλαίας, το πράσινο στοιχείο ήταν κάτι παραπάνω από έντονο. Στον ημιτελικό ο Παναθηναϊκός χωρίς να συναντήσει ιδιαίτερη αντίσταση επικράτησε της Εφές-Πίλσεν με 81-71, ενώ στον μεγάλο τελικό της 20ης Απριλίου 2000 ο Παναθηναϊκός νίκησε την Μακάμπι 73-67. Με κεκτημένη ταχύτητα από τον θρίαμβο της Θεσσαλονίκης ο Παναθηναϊκός κατέκτησε τον τίτλο με χαρακτηριστική άνεση. Στην κανονική περίοδο το «τριφύλλι», τερμάτισε στην πρώτη θέση με απολογισμό 21 νίκες – 5 ήττες, ισοβαθμώντας με τον Ολυμπιακό, και σύνολο πόντων 1990 – 1681. Αντιμετώπισε κατά σειρά Ηρακλή (88-61, 84-82), ΑΕΚ (79-69, 67-77, 88-60) και στον τελικό τον ΠΑΟΚ (85-58, 69-62, 76-63). Την ομάδα αποτελούσαν οι : Αλβέρτης, Καλαϊτζής, Κόχ, Ρότζερς, Φώτσης, Τζεντίλε, Μποντίρογκα, Μπουντούρης, Ρέμπρατσα, Μπέρκ, Κάτας, Καράγκουτης, Μάγλος, Γλυνιαδάκης. Μοναδικό…ψεγάδι εκείνης της σεζόν η χαμένη ευκαιρία για το triple crown , μιας και στον τελικό Κυπέλλου η ΑΕΚ πήρε το τρόπαιο, νικώντας τους πρωταθλητές με ένα καλάθι διαφορά.
Πηγή: leoforos.gr
Ετικέτες: Ιστορία μπάσκετ. Μπάσκετ.
