Την σεζόν 1990-91 η διοίκηση Γιαννακόπουλου έχει ρίξει το βάρος της στην ενίσχυση της ομάδας μπάσκετ, με αποτέλεσμα να αποχωρήσει από την ομάδα ο Τσερεμίσοφ και ο Ολυμπιακός να πάρει…περίπατο άλλο ένα πρωτάθλημα, φτάνοντας τα πέντε σερί.
Το 1992 αρχίζει χαρτοπόλεμος ανακοινώσεων μεταξύ παικτών και διοίκησης , με τους αθλητές να κατηγορούν τους χρηματοδότες για ασυνέπεια στις πληρωμές και την πλευρά Γιαννακόπουλου να μιλά για αχαριστία. Τα γεγονότα συμπίπτουν με την κίνηση των παικτών να γίνει το άθλημα επαγγελματικό, κάτι που προκαλεί την αντίδραση των διοικούντων που απειλούν με διάλυση το τμήμα, αυτό φέρνει τις αποχωρήσεις των σταρ Καζάζη (για Ολυμπιακό) και Γόντικα που εγκατέλειψε την ενεργό δράση.
Ήταν λογικό ο Ολυμπιακός να πάρει εύκολα το 6ο σερί πρωτάθλημα, αφού ο μεγάλος αντίπαλος ήταν διαλυμένος. Τη σεζόν 1992-93 επιτρέπονται δύο ξένοι στην Α1, η διοίκηση επενδύει στον Βούλγαρο Ντραγκίεφ και τον Σέρβο Τανάσκοβιτς, αλλά η διαφορά από τον Ολυμπιακό είναι χαώδης, οι Πειραιώτες παίρνουν άλλο ένα τίτλο και ο ΠΑΟ για πρώτη φορά μετά το 1960 πέφτει κάτω από τη 2η θέση, τερματίζοντας…6ος! Τα πράγματα δεν έγιναν καλύτερα το 1994, ο Τάσος Τεντζέρης βρίσκει καταφύγιο στην ΑΕΚ, ο ΠΑΟ τερματίζει 5ος και χάνει το ευρωπαϊκό εισιτήριο. Στα θετικά η έλευση του Άκη Χατζηαντωνίου από τον Έσπερο Βυζαντίου με τον ταλαντούχο κεντρικό να γίνεται «σημαία» της ομάδας τα επόμενα χρόνια.
Η εξαιρετική μεταγραφή του Γιούρι Φιλίποφ (με το φοβερό ρεκόρ των 12 «άσων» σε ένα ματς) και η αρπαγή του Μιχάλη Τριανταφυλλίδη από τον Ολυμπιακό, φέρνει την κούπα του πρωταθλητή στη Λεωφόρο, το 1995, μετά από αναμονή εννέα ετών. Ιστορικό το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό στη Δραπετσώνα στις 13/11/1994 όταν ο ΠΑΟ νίκησε 3-0 σετ , ήταν η πρώτη νίκη του «τριφυλλιού» μετά τις 18/11/1989, βάζοντας τέλος σε ένα σερί 12-0 του Ολυμπιακού. Εκείνη τη χρονιά ο ΠΑΟ βρήκε στο τελικό των πλέι-οφ τον Ολυμπιακό, τον οποίο «καθάρισε» με δύο νίκες (3-0, 3-0). Το 1996 ο Παναθηναϊκός παρέμεινε στο θρόνο του, με τον Μιχάλη Τριανταφυλλίδη να σπάει όλα τα ρεκόρ, αφού έγινε ο μοναδικός αθλητής που κατέκτησε 12 εθνικά πρωταθλήματα εκ των οποίων τα 10 σερί, από το 1987 με τον Ολυμπιακό μέχρι το 1996 με τον Παναθηναϊκό.
Το 1997 η κακή μέρα φάνηκε από το πρωί, αφού η…αμέλεια (!) της διοίκησης να δηλώσει στη CEV τους ξένους (Φιλίποφ-Τόνεφ) δεν επέτρεψαν στην ομάδα να εμφανιστεί όπως έπρεπε στα ευρωπαϊκά ματς με αποτέλεσμα να αποκλειστεί εύκολα. Το 1997, Αρης και Ορεστιάδα είναι πανίσχυροι, αφήνοντας (για πρώτη φορά στα χρονικά) ΠΑΟ και Ολυμπιακό εκτός δυάδας. Το 1998 με τα οικονομικά προβλήματα να είναι στην ημερήσια διάταξη και τον Μιχάλη Τριανταφυλλίδη παίκτη-προπονητή, ο σύλλογος για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά έμεινε στη 2η θέση, με τον Ολυμπιακό να παίρνει το πρωτάθλημα. Το 1999 είχαμε κατάργηση της αλλαγής και τη συνεχή καταγραφή πόντων. Με προπονητή (μετά από 11 χρόνια) τον Τάσο Κουμπλή , η ομάδα κάνει για πρώτη φορά στα χρονικά τέσσερις σερί ήττες (από Κομοτηνή, Ηρακλή, Κτησιφώντα, Άρη) , την 8η αγωνιστική είναι….τελευταία (!!!) στη βαθμολογία και ο Κουμπλής απολύεται για ν’ αντικατασταθεί από τον Στέλιο Προσαλίκα. Το τέλος του α΄ γύρου βρίσκει την ομάδα προτελευταία στη βαθμολογία και τελικά μετά κόπων και βασάνων τερματίζει 7η, εκτός Ευρώπης στη χειρότερη θέση της ιστορίας της. Το 2000 στο μπάσκετ ξοδεύτηκαν 12.000.000 ευρώ (για Ρέμπρατσα, Κάτας, Ρότζερς), αλλά στο βόλεϊ δεν υπήρχαν ούτε 200.000 ευρώ για να αποπληρωθούν (έστω) τα χρέη της περασμένης περιόδου. Η ομάδα τερμάτισε ξανά 7η και εκτός Ευρώπης, σε μια περίοδο που είπε «αντίο» στον ΠΑΟ, ο Δημήτρης Ανδρεόπουλος.
Πηγή: leoforos.gr
Ετικέτες: Βόλεϊ. Ιστορία βόλεϊ.
