Το Greenzone και ο Ar1stot3lis σκαλίζουν το έπος του 1971 και φέρνουν στην επιφάνεια ένα ξεχασμένο ρεκόρ…
Εχω στο Λονδίνο μια δουλειά! Φωτογραφία από την καταπράσινη εξέδρα του «Γουέμπλεϊ» στον τελικό του 1971
Όταν το 339 π.Χ ο Ισοκράτης ολοκλήρωνε τον «Παναθηναϊκό», εξάροντας την πνευματική αλλά και στρατιωτική ανωτερότητα των Αθηναίων προφανώς δεν μπορούσε να φανταστεί πως 2.310 χρόνια αργότερα αρκετοί συμπατριώτες του θα τον δικαίωναν, αγωνιζόμενοι στο Γουέμπλεϊ του Λονδίνου σε μια διαφορετική μάχη, όχι απέναντι σε Πέρσες αλλά απέναντι σε Ολλανδούς.
Στο ίδιο έργο, ο μεγάλος Αθηναίος ρήτορας επαινεί τους συμπατριώτες του για την στάση που επέδειξαν στη ναυμαχία της Σαλαμίνας, συνεισφέροντας σε αυτήν τον στρατηγό Θεμιστοκλή, ο οποίος αποτέλεσε τον κυριότερο συντελεστή της αποφασιστικής νίκης των Ελλήνων εναντίον των Περσών.
Τραγική ειρωνεία: Οι Αθηναίοι του 1971 μ.Χ θα χάσουν τελικά τη δική τους μάχη από έναν μυθικό βασιλιά της Σαλαμίνας, γνωστό με το όνομα Αίας ο Τελαμώνιος ή, για τους μετά Χριστόν προφήτες, Άγιαξ…
Το επίτευγμα της συμμετοχής του Παναθηναϊκού στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης την περίοδο 1970-71 είναι κάτι που δύσκολα θα επαναληφθεί από άλλη ελληνική ομάδα. Κι αν αυτό συμβεί κάποτε, μόνο ένας σύλλογος έχει το dna να το πραγματοποιήσει.
Χιλιάδες τόνοι από μελάνι και χαρτί έχουν ξοδευτεί για χάρη μίας από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του ελληνικού αθλητισμού, η οποία γαλούχησε γενιές και γενιές Παναθηναϊκών και χάρισε το δικαίωμα σε όλους τους φιλάθλους του Τριφυλλιού να καυχηθούν πως «μια νύχτα από τη ζωή μας ολόκληρη η δική σας».
Τί κάνει όμως το έπος του Γουέμπλεϊ τόσο ξεχωριστό και τόσο μοναδικό, σε σημείο να μνημονεύεται ακόμα και σήμερα, 41 χρόνια μετά;
Αναντίρρητα, αρκετά γεγονότα.
Ένα από αυτά είναι το ότι μέχρι να φτάσει στον τελικό ο Παναθηναϊκός χρησιμοποίησε 18 συνολικά ποδοσφαιριστές, εκ των οποίων όλοι ήταν Έλληνες. Από αυτούς τους 18 ποδοσφαιριστές, οι 15 ήταν συν τοις άλλοις και Αθηναίοι!
Αν μάλιστα προσθέσει κανείς και τους τέσσερις ποδοσφαιριστές οι οποίοι ενώ βρίσκονταν στο ρόστερ τελικά δεν χρησιμοποιήθηκαν από τον Φέρεντς Πούσκας, το νούμερο των Αθηναίων πηγαίνει στο 18!
Ανάλογο επίτευγμα έχει να επιδείξει μόνο μια ομάδα κι αυτή είναι η Σέλτικ το 1967, η οποία κατέκτησε το Κύπελλο Πρωταθλητριών αγωνιζόμενη αποκλειστικά με παίκτες που είχαν γεννηθεί σε απόσταση όχι μεγαλύτερη των 30 μιλίων από το γήπεδο της.
Ας δούμε αναλυτικά τους παίκτες που συμμετείχαν στην πορεία του Παναθηναϊκού, η οποία ολοκληρώθηκε σαν σήμερα, στις 2 Ιουνίου 1971. Δίπλα στα ονόματα παραθέτουμε και τους τόπους γέννησης τους.
1. Οικονομόπουλος – Αθήνα (Καλλιθέα)
2. Τομαράς – Αθήνα (Κάτω Πατήσια)
3. Καψής – Αθήνα (Κερατσίνι)*
4. Σούρπης – Αθήνα (Κηφισιά)
5. Βλάχος – Κέρκυρα
6. Καμάρας – Αθήνα (Κάτω Πατήσια)
7. Ελευθεράκης -Αθήνα (Καλλιθέα)
8. Γραμμός – Μυτιλήνη
9. Αντωνιάδης – Ξάνθη
10. Δομάζος – Αθήνα (Αμπελόκηποι)
11. Φυλακούρης – Αθήνα (Γλυφάδα)
* Ο Άνθιμος Καψής γεννήθηκε μεν στην Αστυπάλαια αλλά σε σχεδόν βρεφική ηλικία μετακόμισε στην πρωτεύουσα, οπότε μπορεί να λογίζεται και ως Αθηναίος (Πειραιώτης).
Στην πορεία για τον τελικό έπαιξαν επίσης οι εξής, όλοι Αθηναίοι:
12. Κωνσταντίνου – Αθήνα (Μαρούσι)
13. Γονιός – Αθήνα (Άνω Ιλίσια)
14. Αθανασόπουλος – Αθήνα (Πλατεία Βάθης)
15. Μητρόπουλος – Αθήνα (Αιγάλεω)
16. Δεληγιάννης – Αθήνα (Γλυφάδα)
17. Χατζηανδρέου – Αθήνα
18. Καλλιγέρης – Αθήνα
Στο ρόστερ της περιόδου εκείνης ήταν ακόμα ήταν οι εξής (δεν αγωνίστηκαν):
19. Πανόπουλος – (Λαμία)
20. Ροκίδης – Αθήνα (Αιγάλεω)
21. Δημητρίου – Αθήνα (Σπάτα)
22. Παπαδημητρίου – Αθήνα (Ζωγράφου)
Συνολικά λοιπόν 18 Αθηναίοι από τους 22 ποδοσφαιριστές, και το Τριφύλλι απολαμβάνει ακόμα ένα ακατάρριπτο ρεκόρ.
«Φεύγω από το σπίτι μου το πατρικό, έχω στο Λονδίνο μια δουλειά.
Βρήκα σ’ ένα σύντομο λογαριασμό, πως τα γκολ είναι γλυκά σαν τα φιλιά.
Ένα γκολ, δύο γκολ, στον αέρα, Πάντσο η ομάδα πετά.
Ένα γκολ, δύο γκολ τέτοια μέρα, άνοιξη έχει η καρδιά.
Όταν θα γυρίσω θα στο ξαναπώ, όσο μ’ αγαπάς πως σ’ αγαπώ.
Πράσινο μαντίλι δέσε στα μαλλιά, τώρα έχω στο Λονδίνο μια δουλειά.
Ζένες Ες με θυμάσαι ακόμα, Σλόβαν με ξέρεις καλά. Του Αστέρα το κόκκινο χρώμα, πράσινη πήρε μπογιά. Με ζεστή καρδιά και ψυχή βαθιά, ξαναδώσε τη μάχη άλλη μια φορά, Παναθηναϊκέ!
Πράσινο τον Τάμεση θέλω να δω, μέσα σ’ ένα κύπελλο χρυσό. Κι έξω από το Μπάκιγχαμ έχω σκοπό, να κολλήσω το Τριφύλλι θυρεό.
Προχωρείτε του ΠΑΟ, λιοντάρια, στο Γουέμπλεϊ βάλτε φωτιά. Σαν κι εσάς διαλεχτά παλικάρια, μόνο η Ελλάδα γεννά!»
Παλικάρια γεννούσε ανέκαθεν ο Παναθηναϊκός και η Αθήνα. Τα οποία πολεμούσαν κι αυτά, σαν τον Κυναίγειρο* και έχοντας ως σύνθημα ζωής το εξής: «Ή νικητής ή νεκρός»…
* Ο Κυναίγειρος έμεινε γνωστός χάρη στον υπέροχο μύθο για την μάχη του Μαραθώνα, που τον θέλει να θυσιάζεται πάνω στο πάθος του να κρατήσει ένα περσικό πλοίο με τα δόντια, ενώ του έχουνε κόψει και τα δυο χέρια. Εσείς τί πιστεύετε; Yπάρχουν σύγχρονοι Κυναίγειροι στον Παναθηναϊκό; Ίσως και να υπάρχουν…
Ετικέτες: 1971. Wembley. Αγώνες ποδοσφαίρου. Ιστορία ποδοσφαίρου.
